Op één november 2010 ben ik gevallen met de fiets. Dit resulteerde in een hersenschudding volgens de huisarts, waar ik die avond direct naartoe ben gebracht. Volgens hem zou ik met drie dagen rust weer de oude zijn. Maar niets was minder waar, Daan kwam er via Praktijk Iseger achter dat hij leed onder de ziekte van Lyme en parasieten. Lees meer over zijn verhaal en zijn behandeling bij Praktijk Iseger hieronder.
Helaas duurde het allemaal een ietsje pietsje langer dan 3 dagen
Na een week lang volledig plat op de bank te hebben gelegen, duizelig als een draaideur, knallende hoofdpijn en stevige nek- en rugklachten, zijn we weer naar de huisarts gegaan.
“RUST HOUDEN“, klonk het uit zijn mond. Dit scenario, zonder enige verbetering, duurde heel wat weken en na veel aandringen mochten we eindelijk een bezoek brengen aan de neuroloog.
“Ik leefde tussen mijn bed en de bank, was heel moe, sliep heel slecht, mijn gewrichten kraakten luider dan het antieke kastje in de gang en kreeg stekende pijn in mijn ribben”
Op zijn verzoek is er een hersenscan gemaakt. Hierop was (gelukkig) niets ernstigs te zien. Dit is ongeveer 8 weken na de val en de situatie verbetert zich nauwelijks.
Na een periode van behandelingen bij de plaatselijke fysiotherapeut zijn we, op verwijzing van de neuroloog, een revalidatie-traject gestart in het ziekenhuis met fysio-, ergo- en psychologische therapie. We gaan naar het voorjaar van 2011. Het moddert allemaal maar wat door. Ik voel me nog steeds niet goed. Door vermoeidheidsklachten maak ik schooldagen van maximaal 4 uurtjes, en momenten waarop ik me afvraag hoe het ooit nog weer goed moet komen zijn steeds vaker aanwezig.
De racefiets, en zelfs mijn dagelijkse fiets, staan stof te happen in de schuur. Alles gaat ZO moeizaam.
Uit de doktershoek blijft het stil…
“Gewoon blijven trainen, het heeft allemaal tijd nodig”.
Gelukkig heb ik een geweldige fysiotherapeute waar ik, naast de behandelingen, veel begrip en steun van krijg. Ze probeert werkelijk van alles.
Zo gingen we rond de zomervakantie voetreflextherapie proberen. DIT SLAAT AAN! Langzamerhand lijkt het met vallen en opstaan een beetje beter te gaan. De lijn van twee stappen voor- en één stap achteruit, zet zich langzaam voort. Zo rond de kerstvakantie gaat het aardig. We hopen deze lijn het nieuwe jaar (2012) door te zetten.
Het gaat een tijdje goed. Rond mijn examen, we zitten dan ongeveer in mei, voel ik me ‘redelijk‘. Ik kan mijn examenperiode goed doorkomen, begin voorzichtig weer een beetje te fietsen (tot nu toe werd ik nog steeds gebracht en gehaald met de auto) en ik ga zelfs mee op kamp. Helaas slaat kort daarna het roer volledig om. Ik begin uitvalsverschijnselen te krijgen, zie vlekken voor mijn ogen en mijn zweetbuien (die na de val nooit weg zijn geweest) worden heviger.
Mijn klachten beginnen mijn leven langzamerhand volledig te beheersen…
Op dit moment van schrijven kan ik mij geen lichaamsdeel bedenken waarin ik geen tintelend of doof gevoel heb gehad.
Naast mijn benen, die constant tintelden, wisselde het vervelende gevoel zich onregelmatig af. Dan mijn mond, dan mijn vingers, dan een gedeelte op mijn rug. Om GEK van te worden.
In die tijd worden de dagelijkse dingen zoals lopen steeds moeilijker. Op sommige momenten zelf onmogelijk.
Met onze huisarts komen we geen millimeter verder. Hij neemt mij niet serieus en vindt dat ik maar weer moet gaan wielrennen (terwijl de 400 meter van ons huis naar de praktijk fietsend onmogelijk is…?!)
We worden er moedeloos van! Mijn leven staat volledig geparkeerd…
Ik leef tussen mijn bed en de bank. Ik ben heel moe, een vermoeidheidssoort die ik altijd omschreef als: “apart moe”. Ook slaap ik heel slecht, kraken mijn gewrichten luider dan het antieke kastje in de gang en krijg ik een stekende pijn in mijn ribben.
Onze eigen huisarts is op vakantie. We besluiten een afspraak te maken bij de plaatsvervangend arts. Ze onderzoekt me en gaat heel meedenkend te werk. Volgens haar moeten we niet alles op het ongeluk schuiven, er kan best meer aan de hand zijn… Ze denkt dat ik de ziekte van Lyme heb. Die middag werd er direct bloed geprikt, maar nee… niks!
Toch kunnen we het Lyme-verhaal niet loslaten. We lezen op het internet verhalen van mensen die ook Lyme hebben. Ik voel heel veel herkenning. Mijn verhaal kan er zo tussen. We nemen het heft in eigen hand en maken een afspraak bij een natuurgenezer. Ze concludeert de ziekte van Lyme, en een behandeling werd start.
De behandeling heb ik een tijd gevolgd, maar het resulteerde niet in het gewenste resultaat. De klachten bleven… Inmiddels ben ik onder behandeling bij een kinderarts in het ziekenhuis. Hij laat een algeheel bloedonderzoek doen en wat andere testjes. Hij ziet geen afwijkende resultaten, dus… Ik ben gezond en moet me niet aanstellen. “lk zie u over acht weken wel terug, misschien dat het wel opknapt” aldus de academicus…
Een korte tijd verstrijkt en het gaat steeds slechter. Een ziekenhuisopname volgt. We hebben de hoop dat er nu wat gevonden wordt en mijn klachten zullen verminderen. Ik onderga CT-scans, mijn ogen en mijn zenuwen worden getest maar alles is goed…
“We zijn van mening dat uw psyche de klachten veroorzaakt. Lyme is uitgesloten, u moet naar de psycholoog“zo zegt onze kinderarts.
WAT EEN MACHTELOOS GEVOEL WAS DAT!
We blijven samen met onze fysiotherapeute door knokken, en mogen uiteindelijk naar het Radboud ziekenhuis in Nijmegen. Hier wordt de Lyme verder te onderzocht. We hadden ons er zoveel van voorgesteld, maar ook de doktoren daar waren duidelijk: GEEN LYME!
Natuurlijk gaat het door de gesprekken bij de psycholoog niet beter. We zoeken zelf maar door en komen terecht bij een natuurgenezer in Duitsland. “Een zeer ernstige vorm van Lyme, ik kan je niet meer behandelen. Je bent te ernstig verzwakt” aldus de therapeut in gebrekkig Nederlands. Voor ons nogmaals een bevestiging. We houden vast aan de Lyme.
Goed nieuws volgt nu: Het was de ziekte van Lyme en parasieten! En dat is te behandelen.
Via via komen we aan het adres van Mirjam. We lezen op internet goede resultaten. Omdat we er zelf ook een goed gevoel bij hebben, maken we een afspraak.
Tijdens de eerste meting, het is dan begin januari 2013, is het voor Mirjam al snel duidelijk: De ziekte van lyme én parasieten! Mirjam stelt voor om een speciale kuur tegen de Lyme te laten maken, APS-behandelingen te starten en korrels te gebruiken tegen de parasieten. We gaan hier direct mee akkoord. We zijn allang blij dat we weer iets kunnen proberen… Nog diezelfde week start ik met de eerste APS- behandeling. In het traject van zes weken had ik twee behandelingen per week. Twee keer per week op en neer van Enter (Twente) naar Asch, dat is behoorlijk pittig.
Ook start ik met de Lyme-kuur. Ik word hier nog vermoeider van en ook de klachten verergeren. Mirjam & Joey verzekeren ons dat het erbij hoort. Ik ben gedwongen heel rustig aan te doen. Op sommige dagen is een douchebeurt al te veel van het goede. Na zes weken wordt er opnieuw een meting verricht. Mirjam constateert dat de Lyme mijn lichaam verlaten heeft. Dit klonk ons gek in de oren, ik voelde me namelijk niets beter?!
Met een vracht aan medicijnen vertrekken we weer naar huis. Naarmate de tijd vordert begin ik me echter WEL beter te voelen. Ik krijg wat meer energie en de tintelingen zijn soms weg. Ook op de volgende afspraken verzekert Mirjam ons dat we op de goede weg zitten.
Hij had gelijk! NU, oktober 2013, kan ik zeggen dat ik weer HELEMAAL DE OUDE ben! Ik ga hele dagen naar school, fiets weer, kan weer sporten. Ik functioneer weer volledig!
Aan het einde van de dag heb ik zelfs nog energie over, en de pijn is helemaal weg. Het is een lange zoektocht geweest. Vaak een harde strijd tegen de reguliere medische wereld. Ook nu hebben ze moeite om te constateren dat ik weer beter ben. De Lyme willen ze al helemaal niet geloven. Het is lastig om te beschrijven welke moeilijke tijd we als gezin hebben gehad. Met uitzondering van mijn fysiotherapeute, Mirjam en Joey ben ik nooit echt serieus genomen. Het voelt ontzettend goed dat we toch doorgezocht hebben.
Gelukkig voel ik me weer uitstekend en daar wil ik Mirjam hartelijk voor bedanken!
De ziekte van Lyme en parasieten is een vervelende combinatie en klachten die hierbij horen kunnen op verschillende manieren naar voren komen. Komt bovenstaand verhaal je bekent voor of herken je jezelf hierin? Neem dan direct contact met ons op.