"Jesse doet dagelijks de WC weer lekker laten stinken"
Beste Mirjam,
Ongeveer drie jaar geleden kwam ik via een vriendin met mijn zoon Jesse (toen 8 jaar) bij jou. Jesse had al vanaf zijn geboorte last van chronische obstipatie en toen we bij jou kwamen was het zover dat Jesse niet meer zelf kon poepen, om de drie dagen een klysma kreeg en inmiddels dusdanig getraumatiseerd was dat zijn gedrag gerust onhandelbaar genoemd kon worden.
Als baby kreeg Jesse (op advies van het consultatiebureau) de fles met een scheutje lijnzaad olie, daarna stapte we over op speciale babymelkmix voor baby’s met obstipatie, toen dat niet hielp zijn we bij een kinderarts in het ziekenhuis in onze toenmalige woonplaats terecht gekomen, waar ontlasting gedurende een periode in het laboratorium werd onderzocht en waar bloed en zweettesten zijn gedaan. Er werd niets afwijkend gevonden, Jesse kon wellicht regelmatig een scheutje Lactulose nemen en één en ander zou vast beter gaan tegen de tijd dat hij zindelijk zou worden.
Zo tobde we verder, maar Jesse werd qua ontlasting nooit echt zindelijk. Hij had altijd last van faux diarree, wat betekend dat zijn buik zo vol met keiharde ontlasting zat dat hij (oncontroleerbaar) natte ontlasting lekte. Als hij dan écht moest poepen zat hij gillend op de wc…
Buiten alle pijn werd Jesse steeds onzekerder, ik werkte niet in die tijd zodat hij tussen de middag altijd naar huis kon waar hij zich snel kon verschonen, niemand mocht het weten, zien, ruiken….
In onze nieuwe woonplaats zijn we weer naar het ziekenhuis gegaan en de medische molen in. Daar kreeg Jesse zijn eerste klysma’s. Een ramp maar ook een bevrijding en een paardenmiddel om even lekker “leeg” te zijn.
Er zijn buikecho’s gemaakt, rug-foto’s, bloedonderzoeken en darmonderzoeken gedaan, er werd echter geen aanwijsbare reden gevonden voor zijn probleem. Dus kwamen we bij een kinderpsycholoog terecht, wellicht zat het “tussen de oren”. Raar als je bedenkt dat Jesse dit probleem sinds zijn prille bestaan had, maar ik stond inmiddels overal open voor.
Ook hier kwam niets bijzonders uit dus door naar de diëtiste. Ook hier bleek dat zijn voedingspatroon goed was, misschien konden we de halvarine door margarine vervangen?
Inmiddels hielp de Lactulose helemaal niet meer en had Jesse steeds vaker geen ontlasting in 3 dagen, waarna hij dan een klysma kreeg. De vieze broeken namen hiermee af, probleem was echter geenszins opgelost…
Via via hoorde ik van een “poep poli” in het AMC in Amsterdam. Via hun kreeg ik een recept voor metamucil, een goedje wat de ontlasting “gelatine”-achtig maakt en wat een tijdje goed leek te helpen. Maar ook hier leek gewenning op te treden, en het werkte op een gegeven moment gewoon niet meer…
Moedeloos waren we!
Jesse kon echt niet meer zelf naar de wc, had een bloedhekel aan de klysma’s ik moet hem elke keer smeken of ik hem er alsjeblieft één mocht geven als ik hem weer helemaal krom zag lopen van de pijn met samengeknepen billen en een grauw gezicht… en aan de andere kant was ik zo bang! Ik was ervan doordrongen als we zo verder gingen dat zijn darmen steeds luier zouden worden en dat het dan helemaal nooit meer goed zou komen.
Mijn vriendin die er van overtuigd was dat ze door de behandeling van Mirjam eindelijk van haar tweede zwanger was geraakt.. gaf me het adres van Praktijk Iseger. we kwamen terecht bij Mirjam. lk heb later wel eens verteld, hoe ontzettend raar ik jouw werkwijze met al die spannende buisjes met pilletjes en dat rare piepjes apparaat vond, maar je had van mij ook met een toverstokje mogen zwaaien, ik was bereid alles te geloven, als het maar hielp!
Eerlijk gezegd, ik vind het nog steeds raar. Je hebt uitgelegd hoe het werkt, mijn misschien te nuchtere verstand kan niet bevatten dat bio resonantie werkt zoals het werkt. Maar dat het helpt, is onbetwist zeker!
Na een eerste onderzoek kwam jij tot de conclusie dat Jesse een parasiet in zijn darmen had een hele kolonie inmiddels, die het prima naar de zin had. En een verwaarloosde salmonella vergiftiging.
Deze laatste gingen we als eerste te lijf. Daarna gingen we de parasiet te lijf. Met homeopathische medicijnen tegen de parasiet zelf, een drankje om de stoelgang te bevorderen en een dieet zonder kaas en rood vlees.
Het proces is langdurig geweest, mét ups en downs, Jesse kon in het begin soms weer zelf naar de wc wat op zichzelf al een wonder was, regelmatig moesten we toch nog wel van de klysma’s gebruik maken. Maar langzamerhand ging het steeds beter, toen de parasiet weg was heb je zijn medicatie steeds aangepast aan zijn lichamelijke situatie op dat moment, om zijn darmen, darmwand etc. sterker te maken en te optimaliseren. Het drankje voor zijn darmen om te poepen hebben we langzaam afgebouwd.
Ondertussen ben je ook Jesse’s stress te lijf gegaan, en dat maakt dag en nacht verschil! We zijn nu 3 jaar verder en Jesse is nu sinds 4 maanden VOLLEDIG VAN DE MEDICIJNEN AF! Hij sport, speelt heeft veel vrienden, gaat super op school en ik dacht niet dat ik dit ooit zou zou zeggen, Jesse gaat dagelijks naar de wc en kan lekker stinken!
Hij kan de volgende maand ontspannen en zonder pijn op kamp met groep 8 en na de zomer zorgeloos naar de HAVO.
Mirjam, reuze bedankt voor jouw hulp! We zijn zo blij dat jij op ons pad kwam in een voor ons echt uitzichtloze periode. We hopen dat we, als er nog eens iets mocht zijn, weer van jouw diensten gebruik mogen maken.
We wensen je veel succes met je opleidingen, je praktijk en alles wat belangrijk voor je is.
Nogmaals dank Jesse en Miriam
2004 | Jesse & Mirjam